Petra | Marianna Coppo | Thames & Hudson
Η Petra της Marianna Coppo ήταν πάντα από τα πολύ ενδιαφέροντα βιβλία στη βιβλιοθήκη μας κυρίως γιατί αναδεικνύει την οπτική της σχετικότητας των μεγεθών, της ικανότητας προσαρμογής, της προσωπικής εξέλιξης, της πίστης στον εαυτό μας.
Η Petra ζει απίστευτες περιπέτειες μέχρι ν’ανακαλυψει τον εαυτό της. Πιστεύει πως είναι ένα τεράστιο βουνό που κανείς δεν μπορεί να μετακινήσει και υπάρχει από την εποχή των δεινοσαύρων. Είναι δυνατή κι ατρόμητη. Το βιβλίο περιλαμβάνει μερικές σελίδες χωρίς λόγια όπου βλέπουμε ένα μεγάλο ξύλο να πετάγεται στον αέρα κι έπειτα έναν τεράστιο σκύλο. Η Petra μικραίνει. Εκεί αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την αλλαγή της προοπτικής και τη σχετικότητα των μεγεθών. Στη συνέχεια ο σκύλος δαγκώνει την Petra και φεύγει. Η Petra είναι βότσαλο! Σχολιάζει μάλιστα σε πρώτο πρόσωπο “Me a pebble? No way”. Οι περιπέτειές της συνεχίζονται μέχρι που ένα κορίτσι την περισυλλέγει για να την ζωγραφίσει με τα πινέλα της ως έναν δυνατό ελέφαντα. “Mmm, not bad at all” λέει η Petra, ενώ η αγαπημένη μας φράση αυτού του βιβλίου είναι “Whatever I become, I’m bound to be amazing”.
Πολλές οι προοπτικές ανάπτυξης αυτής της ιστορίας και πάντα ήθελα την ευκαιρία να δουλέψουμε με τα παιδιά αυτό το βιβλίο, το οποίο δυστυχώς δεν κυκλοφορεί στα ελληνικά. Είχα όμως την τύχη να μου δοθεί αυτή η ευκαιρία από ένα ξεχωριστό αγγλόφωνο σχολείο της Λεμεσού, το Little Wonders Kindergarten.
Η ιστορία έπρεπε να προσαρμοστεί για τέσσερις διαφορετικές ηλικιακές ομάδες 2+, 3+, 4+, 5+. Αυτό ήταν μια μεγάλη πρόκληση και κάθε παρουσίαση είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά για κάθε ομάδα. Συνολικά όμως η ιστορία συνδυάστηκε με θέατρο αντικειμένων, όπου κάθε σκηνή συνοδευόταν από ήχους που έρχονταν να εξάψουν τη φαντασία των μικρών βιβλιοφαγων και να τους προκαλέσουν να μιμηθούν κινήσεις. Ο αέρας, ο κυματισμός της θάλασσας, ο βρυχηθμός των δεινοσαύρων, το μπόινγκ της πέτρας που πετιέται, το γαύγισμα του σκύλου, το τραγούδι των πουλιών κ.α. ζωντάνεψαν την ιστορία της Petra. Με τα μεγαλύτερα παιδιά 3-5 ετών είχαμε την ευκαιρία να συνεχίσουμε την ιστορία με τις περιπέτειες της Petra και να φανταστούμε τι άλλες περιπέτειες έζησε μετά. Οι ιδέες τους ήταν υπέροχες. “Η Petra βρέθηκε στον βυθό της θάλασσας όπου έπαιζε ευτυχισμένη με τα ψάρια.” , “Ένα παιδί τη βρήκε στην άμμο και την έβαλε επάνω στο κάστρο του. Η Petra έγινε ο βασιλιάς του κάστρου”. Το δίλημμα αν η Petra είναι μικρή ή μεγάλη τέθηκε ποικιλοτρόπως και έβαλε σε σκέψεις τα μικρά μυαλουδάκια. Κάποιοι κινήθηκαν σε ρυθμούς παραμυθιού και αναζήτησαν με το μυαλό τους μια μαγική δύναμη που μεγαλώνει και μικραίνει την πέτρα. Κάποιοι ήθελαν η Petra να είναι μεγάλη. Σοβάρευαν όταν αυτή μίκραινε, ενώ τα προσωπάκια τους φωτίζονταν ξανά όταν η Petra γινόταν ένας δυνατός ελέφαντας. Υπήρχαν και οι πιο ορθολογιστές που έλεγαν “Μα βέβαια, είναι ένα βότσαλο!”
Ολοκληρώσαμε τη συνάντησή μας δίνοντας μορφή και ρόλους στις δικές μας πέτρες εξασκώντας ταυτόχρονα και τις κινητικές μας δεξιότητες. Η ζωγραφική σε μικρή και ακανόνιστη επιφάνεια απαιτεί μεγαλύτερη ακρίβεια και σταθερότητα στις κινήσεις. Πέτρες – ουράνιο τόξο, ήλιος, κάκτος, γάτα, σκύλος, πέτρες με μάτια και στόμα, πέτρες απλά χρωματισμένες με ακαθόριστα σχήματα από τα μικρά χεράκια των δύο ετών μπήκαν στα ποτηράκια τους κι έφυγαν για το δικό τους ταξίδι!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γλυκύτατους ανθρώπους του Little Wonders.
